Cemre'm..
Herşey çok kötü be prensesim,affet beni göremiyorum güzellikleri,kaydedemiyorum hafızama sanki,rutin monoton geçiyor tüm günler,anlık gülüyorum seninle sonra yine düşüncelere dalıyorum.Bugünleri atlatırsam yeniden doğucam biliyorum ama neleri kaybedicem ne kazanıcam bilemiyorum.Geçiyor en güzel günlerimiz dün bitti bugün yok,geçti gitti bomboş güzel bi anı kaydedemedik.Belkide profesyonel bi destek almam gerekir,çok suçluyorum kendimi seninle ilgilenemiyorum,güldüremiyorum sen bana bakıp öyle tatlı tatlı gülünce bende gülümsüyorum bi öpücük konduruyorum saçlarına ama enerjim yok sana bişeyler öğretemiyorum,bu bile benim kendimi suçlamama yetiyor.
2 sene sonrasını düşünüyorum,nerede olucaz nasıl ne halde ,kaybettik biz herşeyimizi sağlığımız dışında hiçbir şeyimiz yok elimizde gerçi allaha bin şükür o var,ama böyle olsun istemezdim be kuzum.Seninle dolu dolu geçirmek isterdim zamanımı sana birsürü oyuncaklar kıyafetler almak isterdim bu kadar yoklukta olucağımızı hiç tahmin etmezdim,gözlerim doluyor sana bunları yazarken bile.Belkide bilmemelisin bunları ilerde okumamalısın çelişkideyim belkide bilmelisin anlamalısın varlığı yokluğu...
Ananen ilgileniyor seninle çoğunlukla o sana öğretiyor çoğu şeyi,parmak şıklatmaya çalışıyosun müzik dinlemeyi çok seviyorsun,başbaş yapıyosun,mutlusun çoğunlukla hiçbirşeyi farkında değilsin allaha şükür ve inşallah sen büyüdüğünde yani bizleri daha iyi anlamaya başladığında bu kötü günler geçmiş olur,yaşamak için tek sebebim sensin.
Seni herşeyden çok seviyorum kızım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder