Canım kızım prensesim
Bugün sensiz geçen ilk günüm,sabah seni yatağında bırakıp gittim kapıyı kapattığım gibide yaşlar gözümden aktı gitti gittiğim an özledim seni…
Gece beraber uyuduk saat başı uyandın öptüm seni sakinleştirdim hissetmiş gibiydin sanki..
Normalde sabahları öğlene kadar uyurduk seninle bu sabah uyuyamadık…
Göğsümde uyuturdum seni mecburen gittim sen daha farkında değilsin hiçbişeyi..
Belki gittiğimi bile anlamadın acıktın süt istedin keyif istedin hepsi bu belkide..
Ama ben senin kokunu çok özledim gülüşünü çok özledim..
Geçmiyor bu gün bitmiyor…
Aklım hep sende çorbanı yine içmemişsin,ananen seni oyalamaya çalışıyormuş ağlatmamak için elinden geleni yapıyormuş ki bundan eminim,seni çok iyi tanıyor çünkü..
Seni çok seviyor o da..
Benim gibi kimse sevemez ama o ayrı.
Çok korkuyorum beni unutmandan ,küsmenden engel olamıyorum bu kaygının önüne geçemiyorum.
Daha çok küçüksün bana çok ihtiyacın var kendimi çok suçlu hissediyorum neyse saçmalıyorum..
Buraya güzel anlarımızı kaydetmek istiyorum sen belki birgün okursun diye:)
Günlerden 04/12/2013 Çarşamba saat 15:00 ben Finansbank’ta çalışıyorum,borçluların sıkıntılarını dinliyorum 4 senedir.
3 saat sonra çıkıcam burdan yanına gelicem çok ama çok sevicem güzeller güzelim benim.
Bugünlük bu kadar çalışmam gerekiyor kuzum…
Seni çooookk seven annen..
Posted via Blogaway
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder